ეს ქალს ართობდა, თუმცა მხოლოდ იქამდე, სანამ უცბად კაცის ფეხები ვიწრო, დაკემსილ ხავერდის შარვლალში, ცაში აღმართული დაინახა. კაცი თავზე იდგა. სანამ მისი შეწითლებული, გახურებული და კეთილგანწყობილი სახე ისევ გამოჩნდებოდა, ქალს უკვე მოესწრო პოლიციისთვის შეეტყობინებინა. და სანამ ზეწარში გახვეული, ხან ერთ ფანჯარაში ჩნდებოდა, ხან მეორეში, ქალმა სამი ქუჩის იქით, ტრამვაის ზარსა და ქალაქის ყრუ ხმაურში გაარჩია სირნების ხმა. მისი განმარტება არც ისე ცხადი იყო, ხმა კი აღელვებული ჰქონდა. მოხუცი ახლა ისე იცინოდა, რომ მის სახეს ღრმა ნაოჭი დატყობოდა. შემდეგ გაურკვეველი ჟესტით ხელი სახეზე გადაიტარა, დასერიოზულდა, თითქოს სიცილი წამით ხელში მოიქციაო და გარეთ გაიდაისროლა. როცა მანქანამ კუთხეში შემოუხვია, მხოლოდ მაშინ შეძლო ქალმა, კაცისთვის თვალი მოეწყვიტა. სულმოუთქმელად ქვემოთ ჩაირბინა. პოლიციის მანქანასთან ხალხი შეკრებილიყო. პოლიციელები მანქანიდან გადმოხტნენ და ხალხმაც მათთან მოიყარა თავი. იქვე იყო ქალიც. სანამ მათ დაშლას შეეცდებოდნენ, ერთხმად განაცხადეს, ყველანი ამ სახლში ვცხოვრობთო. ზოგი მათგანი პოლიციელებს ბოლო სართულამდე აჰყვა. კიბეებიდან აკვირდებოდნენ, როგორ შეანგრიეს კაცებმა კარი, მას მერე, რაც კაკუნმა შედეგი არ გამოიღო, ზარი კი სულაც აღმოჩნდა, რომ არ მუშაობდა. ისე სწრაფად და თავდაჯერებულად მუშაობდნენ, მაძრცველებს შეშურდებოდათ. შემოსასვლელში, რომლის ფანჯარაც ეზოს გადაჰყურებდა, ერთი წუთითაც არ შეყოვნებულან. ორმა მათგანმა ფეხსაცმელი გაიხადა და კუთხეში მიიპარა. ამასობაში ჩამობნებებულიყო. საკიდთან მივარდნენ, და ვიწრო გასასვლელის ბოლოს, სინათლე დაინახეს. სინათლეს მიჰყვნენ და მათ ქალიც ფეხაკრეფით აედევნა. კარი გაიღო და გამოჩნდა კაცი, მათგან ზურგით, ისევ ფანჯარასთან მდგომი. თავზე თეთრი ბალიშს იდებდა და იხსნიდა, თითქოს ვიღაცას ანიშნებდა, ძილი მინდაო. ხალიჩა, რომელიც ძირიდან აეღო, მხრებზე შემოერტყა. ცუდად ესმოდა და ამიტომ მაშინაც არ შემობრუნებულა, როცა კაცები მის უკან, უკვე სულ მცირე დაშორებით იდგნენ, ქალი კი მათ უკან საკუთარ ჩაბნელებულ ფანჯარას უყურებდა. ქვემოთ, სახელოსნო, როგორც ფიქრობდა, დაკეტილი იყო. ზემო ბინაში კი ახალი ოჯახი გადასულიყო. განათებულ ოთახში, ბავშვის საწოლი მიედგათ, რომელშიც პატარა ბიჭს ფეხზე დამდგარს თავზე თავისი ბალიში დაედო და საბანი კი მხრებზე შემოეხვია. ხტუნავდა და ხელს იქნევდა, თან სიხარულისგან ჭყაოდა. შემდეგ გაიცინა, ხელი სახეზე გადაიტარა, დასერიოზულდა, თითქოს სიცილი წამით ხელში მოიქციაო. შემდეგ კი მთელი ძალით დარაჯებს სახეში გაუქანა.

გერმანულიდან თარგმნა მარიამ შუბლაძემ